Interpretacja i punkty nowych przepisów UE dotyczących opakowań: Biosurowce z tworzyw sztucznych muszą być odnawialne

Interpretacja i punkty

Nowe przepisy UE dotyczące opakowań:

Bmuszą być surowce z tworzyw sztucznych na bazie io odnawialne

On 30.11.2022, godzKomisja Europejska zaproponowała nowe ogólnounijne przepisy mające na celu zmniejszenie ilości odpadów opakowaniowych, promowanie ponownego użycia i ponownego napełniania, zwiększenie wykorzystania tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu i ułatwienie recyklingu opakowań.

odnawialne1

Komisarz ds. środowiska Virginijus Sinkevicius powiedział: „Wytwarzamy pół kilograma odpadów opakowaniowych na osobę dziennie i zgodnie z nowymi przepisami proponujemy kluczowe kroki, aby zrównoważone opakowania stały się normą w UE. Będziemy przyczyniać się do przestrzegania zasad gospodarki o obiegu zamkniętym – ograniczania, ponownego użycia, recykling - Tworzenie odpowiednich warunków Bardziej zrównoważone opakowania i biotworzywa dotyczą nowych możliwości biznesowych w zakresie transformacji ekologicznej i cyfrowej, innowacji i nowych umiejętności, lokalnych miejsc pracy i oszczędności dla konsumentów.

Średnio każdy Europejczyk produkuje prawie 180 kg odpadów opakowaniowych rocznie.Opakowania są jednym z głównych użytkowników materiałów pierwotnych, ponieważ w opakowaniach wykorzystuje się 40% tworzyw sztucznych i 50% papieru wykorzystywanego w UE.Bez działań ilość odpadów opakowaniowych w UE może wzrosnąć o kolejne 19% do 2030 r., a ilość odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych może nawet wzrosnąć o 46% – stwierdził unijny urzędnik wykonawczy.

Nowe przepisy mają na celu zahamowanie tej tendencji.Konsumentom zapewnią opcję opakowań wielokrotnego użytku, pozbędą się niepotrzebnych opakowań, ograniczą nadmierne opakowania i zapewnią jasne oznakowanie wspierające właściwy recykling.Dla przemysłu stworzą nowe możliwości biznesowe, szczególnie dla małych firm, zmniejszą zapotrzebowanie na materiały pierwotne, zwiększą możliwości recyklingu w Europie i sprawią, że Europa będzie mniej zależna od surowców pierwotnych i dostawców zewnętrznych.Dzięki nim do 2050 r. branża opakowaniowa stanie się neutralna dla klimatu.

Komisja pragnie także zapewnić konsumentom i przemysłowi jasność w sprawie biotworzyw, kompostowalnych i biodegradowalnych, określając, w jakich zastosowaniach te tworzywa sztuczne są naprawdę korzystne dla środowiska oraz w jaki sposób należy je projektować, utylizować i poddawać recyklingowi.

Proponowane zmiany w prawodawstwie UE dotyczącym opakowań i odpadów opakowaniowych mają na celu zapobieganie powstawaniu odpadów opakowaniowych: zmniejszenie objętości, ograniczenie zbędnych opakowań oraz promowanie rozwiązań w zakresie opakowań nadających się do ponownego użycia i ponownego napełniania;promować wysokiej jakości recykling („w obiegu zamkniętym”): do 2030 r. sprawić, aby recykling wszystkich opakowań na rynku UE był opłacalny ekonomicznie;zmniejszyć popyt na pierwotne zasoby naturalne, stworzyć dobrze funkcjonujący rynek surowców wtórnych, zwiększyć ilość tworzyw sztucznych pochodzących z recyklingu w opakowaniach poprzez stosowanie obowiązkowych celów.

Ogólnym celem jest ograniczenie ilości odpadów opakowaniowych o 15% na mieszkańca w każdym państwie członkowskim do 2040 r. w porównaniu z 2018 r. Bez zmiany przepisów doprowadziłoby to do ogólnej redukcji ilości odpadów o około 37% w UE.Będzie to możliwe poprzez ponowne wykorzystanie i recykling.Aby promować ponowne użycie lub napełnianie opakowań, którego liczba drastycznie spadła w ciągu ostatnich 20 lat, firmy będą musiały oferować konsumentom pewien procent swoich produktów w opakowaniach wielokrotnego użytku lub wielokrotnego napełniania, takich jak napoje i posiłki na wynos lub z dostawą w handlu elektronicznym.Nastąpi także pewna standaryzacja formatów opakowań, a opakowania wielokrotnego użytku również będą wyraźnie oznakowane.

Aby wyeliminować wyraźnie niepotrzebne opakowania, zakazane zostaną niektóre formy opakowań, takie jak jednorazowe opakowania na żywność i napoje spożywane w restauracjach i kawiarniach, jednorazowe opakowania na owoce i warzywa, miniaturowe butelki na szampony i inne opakowania w hotelach.Mikro opakowanie.

Celem szeregu działań jest zapewnienie, aby do 2030 r. opakowania w pełni nadawały się do recyklingu. Obejmuje to ustanowienie standardów w zakresie projektowania opakowań;utworzenie obowiązkowego systemu kaucji za butelki plastikowe i puszki aluminiowe;oraz wyjaśnienie, które bardzo ograniczone rodzaje opakowań muszą nadawać się do kompostowania, aby konsumenci mogli je wyrzucać do bioodpadów.

Producenci będą również musieli uwzględniać obowiązkowe materiały pochodzące z recyklingu w nowych opakowaniach plastikowych.Pomoże to przekształcić tworzywa sztuczne pochodzące z recyklingu w cenne surowce – jak pokazuje przykład butelek PET w kontekście dyrektywy w sprawie tworzyw sztucznych jednorazowego użytku.

Propozycja wyeliminowałaby zamieszanie co do tego, które opakowania trafiają do którego pojemnika na śmieci.Każde opakowanie będzie posiadało etykietę informującą z czego jest wykonane i do jakiego strumienia odpadów należy je wrzucić.Pojemniki na odpady będą oznaczone tą samą etykietą.Ten sam symbol będzie używany w całej Unii Europejskiej.

Branża opakowań jednorazowego użytku będzie musiała zainwestować w transformację, ale wpływ na całą gospodarkę UE i tworzenie miejsc pracy będzie pozytywny.Oczekuje się, że samo zwiększone ponowne wykorzystanie wygeneruje do 2030 r. ponad 600 000 miejsc pracy w sektorze ponownego użycia, wiele z nich w lokalnych MŚP.Oczekujemy wielu innowacji w rozwiązaniach opakowaniowych, które ułatwią redukcję, ponowne użycie i recykling.Oczekuje się, że środki te pozwolą również zaoszczędzić pieniądze: każdy Europejczyk mógłby zaoszczędzić prawie 100 euro rocznie, jeśli przedsiębiorstwa przekażą te oszczędności konsumentom.

Biomasa wykorzystywana do produkcji biotworzyw musi być regenerowana w sposób zrównoważony, nie szkodzić środowisku i spełniać zasadę „kaskadowego wykorzystania biomasy”: producenci powinni priorytetowo traktować odpady organiczne i produkty uboczne jako surowce.Ponadto, aby zwalczać „ekościemę” i unikać wprowadzania konsumentów w błąd, producenci muszą unikać ogólnych twierdzeń na temat produktów z tworzyw sztucznych, takich jak „bioplastyczne” i „biopochodne”.Informując o zawartości biopochodnych, producenci powinni odwoływać się do dokładnego i mierzalnego udziału biotworzyw w produkcie (np. produkt zawiera 50% biotworzyw).

Biodegradowalne tworzywa sztuczne muszą być dostosowane do konkretnych zastosowań, w których udowodniono ich korzyści dla środowiska i wartość dla gospodarki o obiegu zamkniętym.Tworzywa biodegradowalne nigdy nie powinny zapewniać pozwolenia na śmiecenie.Dodatkowo muszą być oznakowane, aby pokazać, jak długo ulegają biodegradacji, w jakich warunkach i w jakim środowisku.Produkty, które mogą zostać zaśmiecone, w tym objęte dyrektywą w sprawie tworzyw sztucznych jednorazowego użytku, nie mogą być oznaczone jako ulegające biodegradacji ani być etykietowane.

Przemysłowe tworzywa sztuczne nadające się do kompostowanianależy stosować tylko wtedy, gdy przynoszą korzyści dla środowiska, nie wpływają negatywnie na jakość kompostu i mają odpowiednią bio-systemy zbierania i przetwarzania odpadów. Przemysłowe opakowania kompostowalnejest dozwolony wyłącznie w przypadku torebek z herbatą, saszetek i saszetek z kawą filtrowaną, naklejek na owoce i warzywa oraz bardzo lekkich toreb plastikowych.Produkty muszą zawsze zawierać informację, że są certyfikowane do kompostowania przemysłowego zgodnie z normami UE.


Czas publikacji: 7 grudnia 2022 r